Millet İttifakı partilerine soru: Cumhurbaşkanını halk mı seçecek statüko mu? Muhalefet partileri geçtiğimiz cumartesi günü bir ortaya gelerek yol haritasını görüştü. görüşmeden çıkan kararın 28 Şubat’ta açıklanacağı açıklandı. Seçilen tarihi kamuoyunun reaksiyonunu çekti.
Kanal7 Ankara Temsilcisi ve Yeni Şafak Muharriri Mehmet Acet, 2007’de yapılan referandum sonuçlarını da hatırlatarak muhalefete cumhurbaşkanlığı seçiminin halk tarafınca yapılıp yapılmayacağını sordu. Acet’in, “Yüzde altmış sekiz virgül doksan beş (%68,95)” başlıklı yazısı şöyleki:
Bu neyin yüzdesi diye merak ediyor olmalısınız.
Çok az kişi, yalnızca başlığa bakarak bu sayının neyin oranını yansıttığını varsayım etmiş olmalı.
21 Ekim 2007’de yapılan, Türkiye tarihinin beşinci halk oylamasında çıkan ‘Evet’ oylarının oranına tekabül ediyor bu sayı.
Referandum kararında 68,95 oranında seçmen, cumhurbaşkanını halkın seçmesine ne dersiniz sorusuna “Evet deriz” karşılığını vermiş, hayır diyenlerin oranı ise yüzde 31,05’de kalmıştı.
(2007 referandumunun yapıldığı günün gecesi PKK, tam da o günü denk getirecek ve gaye alacak biçimde, Dağlıca karakoluna kanlı bir baskın yapmış, o baskında 12 asker şehit olmuş, referandum, tam da terör örgütünün hedeflediği gibi ‘coşkusuz’ bir atmosferde yapılmıştı. O referandumun gereğince hatırlanmamasının bir niçini de budur.)
AK Parti’ye ülkenin 11’inci cumhurbaşkanını seçtirmemek için uydurulan 367 garabeti üzere bir hayli olağandışılıkların yaşandığı 2007 Cumhurbaşkanlığı seçimleri sürecinde, biroldukca bariyer aşıldıktan daha sonra, tıpkı şeyler tekrar yaşanmasın diye alınan en kuvvetli karar oydu.
Cumhurbaşkanlarını halkın seçmesiyle hem daha demokratik bir model benimsenmiş olacak, birebir vakitte seçim periyotlarında yaşanan o tansiyonların önüne geçilmiş olacaktı.
O denli de oldu.
Cumhuriyet tarihi boyunca her 7 yılda bir kendisini yinelayan, darbelere münasebet üreten, vesayet odaklarına bayram ettiren krizler devri o biçimde tarihe karıştı.
Daha evvel darbecilerin ağzında olan düdük halkın eline geçince, tartışmalar ve tansiyonlar de bitti, her insanın neticelerina istek gösterdiği veyahut göstermek zorunda kaldığı bir periyodun kapıları açılmış oldu.
Bilindiği üzere 2007 referandumunun devamında cumhurbaşkanını halkın belirlediği iki seçim yapıldı.
2014 ve 2018’de yapılan bu seçimlerin ikisini de Tayyip Erdoğan birinci tıpta kazanarak iktidarda 20’inci yılına girdi.
MUHALEFET PARTİLERİ 28 ŞUBAT’TA BU MEVZUDA NE YAPACAKLARINI DA AÇIKLAR MI?
Geçen Pazar günü Ülke Tv’de yaptığımız programda bu bahisleri konuşurken, AK Parti Meclis Küme Başkanvekili Muhammed Emin Akbaşoğlu, telefonuma toplumsal medyada yaptığı paylaşımı bildiri olarak attı.
Biz o sırada, 6 muhalefet partisinin birinci sefer bir ortaya geldiği, ortak bir gelecek için yelken açtık iletilerini verdikleri buluşmayı konuşuyorduk.
Akbaşoğlu’nun paylaşımı ise bu 6 partinin önderlerine, temsilcilerine şöyleki sesleniyordu:
“Önerdiğiniz sistemde devletimizi ve milletimizi temsil eden Cumhurbaşkanı’nı kim seçecek? Direkt milletimiz mi, yoksa parlamento mu? Bu sorunun karşılığını kamuoyuna açıklamalısınız!”
Akbaşoğlu, bana gönderdiği iletide, attığı twitte sorduğu sorulara yenilerini eklemiş, lisana getirdiği problemin münasebetlerine dair de şunları eklemişti:
“Zira son kelamı direkt millet mi söyleyecek? Yoksa vesayet odaklarının rol alabileceği sisteme geri mi dönülecek?
Milletimiz elindeki yetkinin alınmasına istek göstermez.
Cumhurbaşkanı’nın millet tarafınca seçilmesi durumunda da parlamenter sistem yürümez.”
Bunlar yanlışsız, yerinde sorular.
Artı, Cumartesi kurulan muhalefet masasında yerini alan genel liderlerin direkt muhatap olmak zorunda olduğu sorular.
Sizin modelinizde Cumhurbaşkanı halk tarafınca seçilmeye devam mı edecek?
Yoksa eskiye mi döneceksiniz?
Herbiçimde 28 Şubat günü yapılan çalışma duyurulduğunda bu mevzudaki yaklaşımlarını da öğrenmiş oluruz.
28 ŞUBAT DEYİNCE O GÜN OLMASIN DİYEN ÇIKMAMIŞ MI ACABA
Bu arada…
28 Şubat tarihi belirlenirken o masada oturan hiç kimsenin aklına şu biçimde şeyler gelmedi mi sanki?
Bizim getirmeye çalıştığımız sistem, Türkiye’nin en kirli, en uğursuz devirlerinden birine yol verdi.
O denli bir devrin açılmasını kolaylaştırdı.
28 Şubat sürecini yaşatanlar, parlamenter sistemin zayıflıkları üzerinde tepine tepine o yolu açtılar.
Biz artık o denli bir periyodun yıldönümünde bunu yaparsak millet bize ne der diye düşünen olmadı mı sanki?
O masada oturanların aklına bu biçimde şeyler hiç gelmemişse,
İçlerinden kimilerinin aklına geldi de lisana getirecek cüret bulamamışsa,
İçlerinden kimileri lisana getirecek yürek bulmuş da, bu görüşü kabul ettirememişse, o masa için durum, o masada bulunanların kimileri adına “Dakika bir gol bir” durumundan ibarettir.
Cumhurbaşkanı’nın hangi usulle seçileceğine dair muhalefetin en azından bir algı çalışmasına gereksinimi var.
Cumhurbaşkanlarını halkın değil de, Meclis’in seçtiği modelin daha demokratik bir model olduğuna halkı ikna etmek için bir şeyler söylemek gerekiyor.
Dediğimiz üzere en azından bir algı çalışmasına gereksinim var.
Yetmedi.
Parlamenter sistemin nimetlerini anlatmak için 28 Şubat gününün neden seçildiğini gerekçelendirecek bir öbür algı çalışması daha lâzım.
KAYNAK: YENİ ŞAFAK
Kanal7 Ankara Temsilcisi ve Yeni Şafak Muharriri Mehmet Acet, 2007’de yapılan referandum sonuçlarını da hatırlatarak muhalefete cumhurbaşkanlığı seçiminin halk tarafınca yapılıp yapılmayacağını sordu. Acet’in, “Yüzde altmış sekiz virgül doksan beş (%68,95)” başlıklı yazısı şöyleki:
Bu neyin yüzdesi diye merak ediyor olmalısınız.
Çok az kişi, yalnızca başlığa bakarak bu sayının neyin oranını yansıttığını varsayım etmiş olmalı.
21 Ekim 2007’de yapılan, Türkiye tarihinin beşinci halk oylamasında çıkan ‘Evet’ oylarının oranına tekabül ediyor bu sayı.
Referandum kararında 68,95 oranında seçmen, cumhurbaşkanını halkın seçmesine ne dersiniz sorusuna “Evet deriz” karşılığını vermiş, hayır diyenlerin oranı ise yüzde 31,05’de kalmıştı.
(2007 referandumunun yapıldığı günün gecesi PKK, tam da o günü denk getirecek ve gaye alacak biçimde, Dağlıca karakoluna kanlı bir baskın yapmış, o baskında 12 asker şehit olmuş, referandum, tam da terör örgütünün hedeflediği gibi ‘coşkusuz’ bir atmosferde yapılmıştı. O referandumun gereğince hatırlanmamasının bir niçini de budur.)
AK Parti’ye ülkenin 11’inci cumhurbaşkanını seçtirmemek için uydurulan 367 garabeti üzere bir hayli olağandışılıkların yaşandığı 2007 Cumhurbaşkanlığı seçimleri sürecinde, biroldukca bariyer aşıldıktan daha sonra, tıpkı şeyler tekrar yaşanmasın diye alınan en kuvvetli karar oydu.
Cumhurbaşkanlarını halkın seçmesiyle hem daha demokratik bir model benimsenmiş olacak, birebir vakitte seçim periyotlarında yaşanan o tansiyonların önüne geçilmiş olacaktı.
O denli de oldu.
Cumhuriyet tarihi boyunca her 7 yılda bir kendisini yinelayan, darbelere münasebet üreten, vesayet odaklarına bayram ettiren krizler devri o biçimde tarihe karıştı.
Daha evvel darbecilerin ağzında olan düdük halkın eline geçince, tartışmalar ve tansiyonlar de bitti, her insanın neticelerina istek gösterdiği veyahut göstermek zorunda kaldığı bir periyodun kapıları açılmış oldu.
Bilindiği üzere 2007 referandumunun devamında cumhurbaşkanını halkın belirlediği iki seçim yapıldı.
2014 ve 2018’de yapılan bu seçimlerin ikisini de Tayyip Erdoğan birinci tıpta kazanarak iktidarda 20’inci yılına girdi.
MUHALEFET PARTİLERİ 28 ŞUBAT’TA BU MEVZUDA NE YAPACAKLARINI DA AÇIKLAR MI?
Geçen Pazar günü Ülke Tv’de yaptığımız programda bu bahisleri konuşurken, AK Parti Meclis Küme Başkanvekili Muhammed Emin Akbaşoğlu, telefonuma toplumsal medyada yaptığı paylaşımı bildiri olarak attı.
Biz o sırada, 6 muhalefet partisinin birinci sefer bir ortaya geldiği, ortak bir gelecek için yelken açtık iletilerini verdikleri buluşmayı konuşuyorduk.
Akbaşoğlu’nun paylaşımı ise bu 6 partinin önderlerine, temsilcilerine şöyleki sesleniyordu:
“Önerdiğiniz sistemde devletimizi ve milletimizi temsil eden Cumhurbaşkanı’nı kim seçecek? Direkt milletimiz mi, yoksa parlamento mu? Bu sorunun karşılığını kamuoyuna açıklamalısınız!”
Akbaşoğlu, bana gönderdiği iletide, attığı twitte sorduğu sorulara yenilerini eklemiş, lisana getirdiği problemin münasebetlerine dair de şunları eklemişti:
“Zira son kelamı direkt millet mi söyleyecek? Yoksa vesayet odaklarının rol alabileceği sisteme geri mi dönülecek?
Milletimiz elindeki yetkinin alınmasına istek göstermez.
Cumhurbaşkanı’nın millet tarafınca seçilmesi durumunda da parlamenter sistem yürümez.”
Bunlar yanlışsız, yerinde sorular.
Artı, Cumartesi kurulan muhalefet masasında yerini alan genel liderlerin direkt muhatap olmak zorunda olduğu sorular.
Sizin modelinizde Cumhurbaşkanı halk tarafınca seçilmeye devam mı edecek?
Yoksa eskiye mi döneceksiniz?
Herbiçimde 28 Şubat günü yapılan çalışma duyurulduğunda bu mevzudaki yaklaşımlarını da öğrenmiş oluruz.
28 ŞUBAT DEYİNCE O GÜN OLMASIN DİYEN ÇIKMAMIŞ MI ACABA
Bu arada…
28 Şubat tarihi belirlenirken o masada oturan hiç kimsenin aklına şu biçimde şeyler gelmedi mi sanki?
Bizim getirmeye çalıştığımız sistem, Türkiye’nin en kirli, en uğursuz devirlerinden birine yol verdi.
O denli bir devrin açılmasını kolaylaştırdı.
28 Şubat sürecini yaşatanlar, parlamenter sistemin zayıflıkları üzerinde tepine tepine o yolu açtılar.
Biz artık o denli bir periyodun yıldönümünde bunu yaparsak millet bize ne der diye düşünen olmadı mı sanki?
O masada oturanların aklına bu biçimde şeyler hiç gelmemişse,
İçlerinden kimilerinin aklına geldi de lisana getirecek cüret bulamamışsa,
İçlerinden kimileri lisana getirecek yürek bulmuş da, bu görüşü kabul ettirememişse, o masa için durum, o masada bulunanların kimileri adına “Dakika bir gol bir” durumundan ibarettir.
Cumhurbaşkanı’nın hangi usulle seçileceğine dair muhalefetin en azından bir algı çalışmasına gereksinimi var.
Cumhurbaşkanlarını halkın değil de, Meclis’in seçtiği modelin daha demokratik bir model olduğuna halkı ikna etmek için bir şeyler söylemek gerekiyor.
Dediğimiz üzere en azından bir algı çalışmasına gereksinim var.
Yetmedi.
Parlamenter sistemin nimetlerini anlatmak için 28 Şubat gününün neden seçildiğini gerekçelendirecek bir öbür algı çalışması daha lâzım.
KAYNAK: YENİ ŞAFAK