Mehmet Acet’in Temel Karamollaoğlu anısı Kanal 7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet, Yeni Şafak Gazetesi’ndeki köşesinde 21 sene evvel Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu ile yaşadığı bir anısını yazdı.
Acet, Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı Erdoğan ile tıpkı ittifakta niye yer almayacağının münasebetlerini de sıraladı.
İşte Mehmet Acet’in bugünkü köşe yazısı:
İzleyenler fark etmiş olmalı.
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile baş başa yaptığı 2 saat 15 dakikalık görüşmenin şimdi tamamını gazetecilere anlattı.
Eksik kalan, ya da daha sonradan aklına gelen kısmını da Ruhat Mengi’ye aktarmış.
O mülakatta da şöyleki diyor Karamollaoğlu:
“Biz birlikte olmalıyız, dedi kendisi. (Erdoğan’ın bunu kendisine dediğini lisana getiriyor. M.A) Ben de dedim ki; Bizim itirazımız sistemin denetlenemez olmasından. Denetlenemeyen bir sistemin ortasında bulunmayı biz istek etmeyiz.”
Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı ile yaptığı görüşmenin bütün bilgilerinı, satır satır bu türlü ifşa etmesinin kesinlikle bir öne sürülen nedeni olmalı.
Ha, bir öne sürülen nedeni olsa bile, bu tipten ikili görüşmelerin içeriğini muhatabın onayını almadan kamuoyu ile paylaşmak, siyaseten ahlaki bir tutum olamaz.
Temel Beyefendi, ittifak tercihi konusunda ortasında AK Parti’nin de olduğu Cumhur İttifakı yerine, ortasında CHP’nin de yer aldığı karşı cephede yer almasını bir grup ilkesel görünümlü münasebetlerle izah ediyor.
Lakin bana kalırsa, Karamollaoğlu’nun başında olduğu bir Saadet Partisi, Tayyip Erdoğan’ın başında olduğu bir AK Parti ile birlikte olmayı ‘kategorik bir biçimde’ reddediyor.
Yani belirli kurallar gerçekleşirse değil, hangi koşul altında olursa olsun, Temel Beyefendi, Tayyip Bey’le birebir ittifak ortasında yer almaz diye düşünüyorum.
Bu tezimi güçlendirecek 21 sene evvelce bir anım var.
Anlatayım.
2000 yılının sonbaharında başında Recai Kutan’ın bulunduğu Fazilet Partisi ismine bir heyet, Brüksel’e bir çıkarma yapmıştı.
Heyette Temel Karamollaoğu da vardı. (Galiba bu biçimdelar partinin dış münasebetlerden sorumlu Genel Lider Yardımcısı idi)
Ben de televizyon muhabiri olarak bu geziyi izliyordum.
Erdoğan, Türk Ceza Kanunu’nun 312’inci unsurundan dolayı siyaset yasaklısı durumundaydı.
Recai Beyefendi, (Allah’tan kendisine sıhhat ve afiyet diliyorum) Avrupalı parlamenterlerle yaptığı görüşmelerden birinden çıkınca, uzattığımız mikrofona güler yüzlü bir biçimde
şu biçimde şeyler söylemiş oldu:
“Tayyip Bey’le ilgili 312’inci maddeyi de gündeme getirdik. Onlar da bu durumdan duydukları rahatsızlığı lisana getirdiler. Bu durum da bizi şad etti.”
Bu kelamları işitince habercilik refleksiyle Avrupa Parlamentosu’na gidip Recai Bey’in aktardığı görüşleri ilgili parlamenterin kendi ağzından alarak haberleştirmeye karar verdim.
Brüksel’deki parlamento binasına vardığımda randevu saatini beklerken Temel Karamollaoğu ile karşılaştık.
Kendisinin yanında iki partili daha vardı.
Halbuki, randevuların kimilerinin saati çakışınca, iki heyet halinde görüşmelere devam sonucu almışlardı.
Kıssanın asıl kısmı burada başlıyor.
Temel Bey’e, Recai Bey’in bize memnuniyet söz eden sözlerle anlattıklarını, Avrupa Parlamentosu’na Erdoğan’ın yargılandığı 312’nci husustan rahatsızlık duyan parlamenterle mülakat yapmaya geldiğimi söyleyince, hiç beklemediğim bir reaksiyon verdi.
Yüzünü ekşitti, “Ama bu yaptığınız yanlış anlaşılıyor” dedi.
Şaşırdım haliyle.
Fazilet Partisi Genel Lideri sıfatıyla Recai Kutan, Erdoğan’ı siyasi yasaklı hale getiren 312’nci hususun AP’de gündem olmasından memnuniyet duyduğunu söz ediyor, ancak birebir partinin bir öteki kıymetli ismi olan Temel Karamollaoğlu, bu biçimde bir mevzunun orada gündeme gelmesinden rahatsız oluyordu.
Mefhum-u karşısından bakıldığında, Temel Beyefendi açısından bu yaklaşım, Erdoğan’ın siyasi yasaklı olarak kalmasına dönük bir arzuyu yansıtıyordu.
Erdoğan’ın siyasi yasaklı olarak kalmasını istiyordu ve bu bahsin gündeme gelmesinden, kendi genel lideri tarafınca bile gündeme getirilmesinden rahatsızlık duyduğunu yüzünü ekşiterek, “Bu yaptığınız yanlış anlaşılıyor” diyerek açıkça aşikâr ediyordu.
O bu biçimde dedi diye işimden geri durmadım doğal, gittim o habere ilgili isimlerle gerekli görüşmeleri yaparak haberimi tamamladım.
Asıl sorun benim ne yaptığım sıkıntısı değil doğal.
Asıl sorun, ta o günlerde, Temel Bey’in Tayyip Bey’le ilgili nerede durduğunun spontane biçimde gelişen bir olayla kendini açığa vurması problemi.
Kendi adıma bu kıssayı, Karamollaoğlu’nun Saadet Partisi’nin başına geçtikten daha sonra durduğu yeri anlamamızı kolaylaştıran bir anı olarak saklıyorum.
Ve daima şunu söylüyorum.
Temel Beyefendi, Tayyip Bey’in ortasında, yanında, köşesinde yer aldığı rastgele bir ittifakın bir modülü olmaz.
Kurallara bağlı bir şey değil bu.
Kategorik bir karşı çıkış hali.
KAYNAK: YENİ ŞAFAK
Acet, Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı Erdoğan ile tıpkı ittifakta niye yer almayacağının münasebetlerini de sıraladı.
İşte Mehmet Acet’in bugünkü köşe yazısı:
İzleyenler fark etmiş olmalı.
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile baş başa yaptığı 2 saat 15 dakikalık görüşmenin şimdi tamamını gazetecilere anlattı.
Eksik kalan, ya da daha sonradan aklına gelen kısmını da Ruhat Mengi’ye aktarmış.
O mülakatta da şöyleki diyor Karamollaoğlu:
“Biz birlikte olmalıyız, dedi kendisi. (Erdoğan’ın bunu kendisine dediğini lisana getiriyor. M.A) Ben de dedim ki; Bizim itirazımız sistemin denetlenemez olmasından. Denetlenemeyen bir sistemin ortasında bulunmayı biz istek etmeyiz.”
Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı ile yaptığı görüşmenin bütün bilgilerinı, satır satır bu türlü ifşa etmesinin kesinlikle bir öne sürülen nedeni olmalı.
Ha, bir öne sürülen nedeni olsa bile, bu tipten ikili görüşmelerin içeriğini muhatabın onayını almadan kamuoyu ile paylaşmak, siyaseten ahlaki bir tutum olamaz.
Temel Beyefendi, ittifak tercihi konusunda ortasında AK Parti’nin de olduğu Cumhur İttifakı yerine, ortasında CHP’nin de yer aldığı karşı cephede yer almasını bir grup ilkesel görünümlü münasebetlerle izah ediyor.
Lakin bana kalırsa, Karamollaoğlu’nun başında olduğu bir Saadet Partisi, Tayyip Erdoğan’ın başında olduğu bir AK Parti ile birlikte olmayı ‘kategorik bir biçimde’ reddediyor.
Yani belirli kurallar gerçekleşirse değil, hangi koşul altında olursa olsun, Temel Beyefendi, Tayyip Bey’le birebir ittifak ortasında yer almaz diye düşünüyorum.
Bu tezimi güçlendirecek 21 sene evvelce bir anım var.
Anlatayım.
2000 yılının sonbaharında başında Recai Kutan’ın bulunduğu Fazilet Partisi ismine bir heyet, Brüksel’e bir çıkarma yapmıştı.
Heyette Temel Karamollaoğu da vardı. (Galiba bu biçimdelar partinin dış münasebetlerden sorumlu Genel Lider Yardımcısı idi)
Ben de televizyon muhabiri olarak bu geziyi izliyordum.
Erdoğan, Türk Ceza Kanunu’nun 312’inci unsurundan dolayı siyaset yasaklısı durumundaydı.
Recai Beyefendi, (Allah’tan kendisine sıhhat ve afiyet diliyorum) Avrupalı parlamenterlerle yaptığı görüşmelerden birinden çıkınca, uzattığımız mikrofona güler yüzlü bir biçimde
şu biçimde şeyler söylemiş oldu:
“Tayyip Bey’le ilgili 312’inci maddeyi de gündeme getirdik. Onlar da bu durumdan duydukları rahatsızlığı lisana getirdiler. Bu durum da bizi şad etti.”
Bu kelamları işitince habercilik refleksiyle Avrupa Parlamentosu’na gidip Recai Bey’in aktardığı görüşleri ilgili parlamenterin kendi ağzından alarak haberleştirmeye karar verdim.
Brüksel’deki parlamento binasına vardığımda randevu saatini beklerken Temel Karamollaoğu ile karşılaştık.
Kendisinin yanında iki partili daha vardı.
Halbuki, randevuların kimilerinin saati çakışınca, iki heyet halinde görüşmelere devam sonucu almışlardı.
Kıssanın asıl kısmı burada başlıyor.
Temel Bey’e, Recai Bey’in bize memnuniyet söz eden sözlerle anlattıklarını, Avrupa Parlamentosu’na Erdoğan’ın yargılandığı 312’nci husustan rahatsızlık duyan parlamenterle mülakat yapmaya geldiğimi söyleyince, hiç beklemediğim bir reaksiyon verdi.
Yüzünü ekşitti, “Ama bu yaptığınız yanlış anlaşılıyor” dedi.
Şaşırdım haliyle.
Fazilet Partisi Genel Lideri sıfatıyla Recai Kutan, Erdoğan’ı siyasi yasaklı hale getiren 312’nci hususun AP’de gündem olmasından memnuniyet duyduğunu söz ediyor, ancak birebir partinin bir öteki kıymetli ismi olan Temel Karamollaoğlu, bu biçimde bir mevzunun orada gündeme gelmesinden rahatsız oluyordu.
Mefhum-u karşısından bakıldığında, Temel Beyefendi açısından bu yaklaşım, Erdoğan’ın siyasi yasaklı olarak kalmasına dönük bir arzuyu yansıtıyordu.
Erdoğan’ın siyasi yasaklı olarak kalmasını istiyordu ve bu bahsin gündeme gelmesinden, kendi genel lideri tarafınca bile gündeme getirilmesinden rahatsızlık duyduğunu yüzünü ekşiterek, “Bu yaptığınız yanlış anlaşılıyor” diyerek açıkça aşikâr ediyordu.
O bu biçimde dedi diye işimden geri durmadım doğal, gittim o habere ilgili isimlerle gerekli görüşmeleri yaparak haberimi tamamladım.
Asıl sorun benim ne yaptığım sıkıntısı değil doğal.
Asıl sorun, ta o günlerde, Temel Bey’in Tayyip Bey’le ilgili nerede durduğunun spontane biçimde gelişen bir olayla kendini açığa vurması problemi.
Kendi adıma bu kıssayı, Karamollaoğlu’nun Saadet Partisi’nin başına geçtikten daha sonra durduğu yeri anlamamızı kolaylaştıran bir anı olarak saklıyorum.
Ve daima şunu söylüyorum.
Temel Beyefendi, Tayyip Bey’in ortasında, yanında, köşesinde yer aldığı rastgele bir ittifakın bir modülü olmaz.
Kurallara bağlı bir şey değil bu.
Kategorik bir karşı çıkış hali.
KAYNAK: YENİ ŞAFAK