Mehmet Acet sordu: Muhalefet partileri niye hiç konuşmuyor? Kanal 7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet, Yeni Şafak Gazetesi’ndeki bugünkü yazısında, savunma sanayiinde muhalefet partilerinin tavrını merak ederek şu soruları sordu:
Türkiye’nin muhalefet partileri, bu mevzuda niye hiç konuşmuyorlar?
İktidara gelmeleri halinde savunma sanayiindeki yerli/milli siyasetlere dair nasıl bir tavır sergileyeceklerini açıklamaktan niye ısrarla uzak duruyorlar?
İşte Mehmet Acet’in bugünkü yazısı:
Yerli savunma atılımının öncü isimlerinden Özdemir Bayraktar’ın vefatı, yalnızca yakınlarını ve sevenlerini üzmekle kalmadı, birbirine uzaklıklı kesitleri de ortak hisler etrafında birleştirmeyi başardı.
Konuşan, taziye iletisi yayınlayanların profiline nazaran bu kolaylıkla anlaşılabilir.
(İnadına görmezden gelenleri tabi ki, bu hesaptan düşüyorum)
Kendisini yakından tanıyanlar, Bayraktar’ın gerçek bir dahi olduğunu söylüyorlar.
Ancak bu işler için dahi olmak yetmez.
Evvel hayal etmek, daha sonra ısrar etmek, pes etmemek, sabretmek, inat etmek, vatansever olmak, ortasından çıktığın milleti sevmek, sömürüye ve köleliğe istek göstermemek, yaptığını işe kendini tam manasıyla adamak…
Hepsi sayılabilir.
aslına bakarsanız, Türkiye’nin savunma sanayii ve insansız hava araçlarında elde ettiği yeteneklerin art planında bu motivasyonların hepsi var, o denli olmalı, değilse bu muvaffakiyet elde edilemezdi.
SAVUNMA SANAYİİ’NİN ÖNÜNDEKİ EN BÜYÜK RİSK: SİYASİ İRADENİN KAYBOLMASI
Özdemir Bayraktar’ı ebedi seyahatine uğurlarken, onun temsil ettiği misyonu korumak, kollamak ismine birtakım soruların peşine şimdiden düşmek gerekiyor.
Örneğin, Savunma Sanayiinde yakalanan bu ivmenin hangi durumlarda tökezleyebileceği, derde girebileceği soruları üzerinde baş yormak hayati bir değer taşıyor.
Geçmişte, bu tökezlemelerin bir epeyce örneği yaşandı ve bu örnekler, bu biçimde mevzular günümüzde açıldığında ibretlik hadiseler olarak anılıyor.
(Örneğin iki Nuri’nin -Demirağ ve Killigil- hikâyesi)
Günümüzde savunma sanayii alanında yakalanan bu ivmenin ardında kuvvetli bir siyasi irade var.
Bir örnek vereyim:
Bu işlerle yakından ilgilenenler, bugünkü kazanımların başlangıç anı olarak, 2004’te, Tayyip Erdoğan’ın başbakan olarak başkanlık ettiği Savunma Sanayii İcra Komitesi’nde alınan kararları gösteriyor.
Tank, taarruz helikopterleri ve insansız hava araçlarıyla ilgili çeşitli ihalelerin iptal edildiği o görüşmeden daha sonra yapılan açıklamadan küçük bir alıntı yapalım mı?
‘’Söz konusu projeler için ulusal imkanların azami kullanması ile yurtiçi üretimi ve özgün tasarımı temel alan yeni tedarik modellerinin oluşturulmasına ve Türk Silahlı Kuvvetleri muhtaçlıklarının bu modeller çerçevesinde karşılanmasına, bu çalışmalarda yerli-yabancı ortak teşebbüsleri, yurtiçi firmalarımızın daha aktif olabilmelerini sağlayacak imkanların hazırlanmasına karar verilmiştir.’’
O günden bugüne bakınca bu açıklamadaki sözler özgüven patlaması olarak görülebilirdi.
Lakin bugünden o güne bakınca “Ne büyük bir karar alınmış” diye düşünüyorsunuz.
İSMAİL DEMİR: SİYASİ İRADE OLMAYINCA NE KADAR DÜZGÜN OLURSANIZ OLUN, ÖNÜNÜZ TIKANIYOR
Geçen Pazar günü Kanal 7’de yaptığımız programda Cumhurbaşkanlığı Savunma Sanayii Lideri Prof. Dr. İsmail Demir’le bu bahisleri da konuştuk.
Kendisine birbiriyle bağlı iki kritik soru sordum.
Bu sorularımı tane tane, her bir sözünü evvelde zihninde tarttığını belirli edecek biçimde cevapladı.
Aktarıyorum:
– Türkiye’de bir iktidar değişikliği olsa, bu projeler ne olur? Telaşlı misiniz?
– Savunma Sanayii’nin ulusal bir mevzu olduğunu, bel altı vuruşlar için mazeret edilmemesi gerektiğini daima söylüyoruz. Söylememize karşın bunu daima yapıyorlar. bir daha, Savunma Sanayii’ndeki gelişmede en kıymetli faktör, siyasi irade. Cumhurbaşkanımız bu mevzudaki kararlılığı tekraren vurguladı. Bu kararlılığın yerine öbür bir şey geçerse tabi ki, bütün bu gidişatla ilgili kıymetli kayıplarımız olur. esasen geçmişte biz bunu gördük. Genelde ağır endüstride ödenen bedeller. Nasıl alay konusu oldular. Başta merhum Erbakan olmak üzere. Onun söylemiş oldukleri nasıl uçuk bulundu? Nuri Demirağ’ları, Vecihi Hürkuş’ları, düşünürseniz…
Siyasi irade olmayınca, teknik olarak, yapabilirlik olarak ne kadar düzgün olursanız olun, önünüz tıkanıyor.
O açıdan siyasi iradenin savunma sanayiinde ulusal bir bahis olarak ele alınmasının kıymetini tekrar vurgulamak istiyorum.
O açıdan o alanda ortaya çıkabilecek bir zafiyet, Türkiye’yi de büyük zafiyete uğratır.
– Pekala, yalnızca bu niçinle Türkiye’nin önünü kesmek için, savunma sanayii alanında Türkiye’nin merhale kat etmesini engellemek için iktidar değişikliği isteyenler olabilir mi?
– Tabi ki… Yani, olabilir değil, var. Siyasi ortam bu biçimde iken bile, yandan, beriden, öteden, sağdan soldan birebir şeyleri yapmak isteyenler var ki, şayet, öteki bir şey olsa fazlaca daha farklı şeyle olur.
Bu kelamların üstüne şu iki soruyu da orta yere bırakalım:
Türkiye’nin muhalefet partileri, bu bahiste niye hiç konuşmuyorlar?
İktidara gelmeleri halinde savunma sanayiindeki yerli/milli siyasetlere dair nasıl bir tavır sergileyeceklerini açıklamaktan niye ısrarla uzak duruyorlar?
KAYNAK: YENİ ŞAFAK
Türkiye’nin muhalefet partileri, bu mevzuda niye hiç konuşmuyorlar?
İktidara gelmeleri halinde savunma sanayiindeki yerli/milli siyasetlere dair nasıl bir tavır sergileyeceklerini açıklamaktan niye ısrarla uzak duruyorlar?
İşte Mehmet Acet’in bugünkü yazısı:
Yerli savunma atılımının öncü isimlerinden Özdemir Bayraktar’ın vefatı, yalnızca yakınlarını ve sevenlerini üzmekle kalmadı, birbirine uzaklıklı kesitleri de ortak hisler etrafında birleştirmeyi başardı.
Konuşan, taziye iletisi yayınlayanların profiline nazaran bu kolaylıkla anlaşılabilir.
(İnadına görmezden gelenleri tabi ki, bu hesaptan düşüyorum)
Kendisini yakından tanıyanlar, Bayraktar’ın gerçek bir dahi olduğunu söylüyorlar.
Ancak bu işler için dahi olmak yetmez.
Evvel hayal etmek, daha sonra ısrar etmek, pes etmemek, sabretmek, inat etmek, vatansever olmak, ortasından çıktığın milleti sevmek, sömürüye ve köleliğe istek göstermemek, yaptığını işe kendini tam manasıyla adamak…
Hepsi sayılabilir.
aslına bakarsanız, Türkiye’nin savunma sanayii ve insansız hava araçlarında elde ettiği yeteneklerin art planında bu motivasyonların hepsi var, o denli olmalı, değilse bu muvaffakiyet elde edilemezdi.
SAVUNMA SANAYİİ’NİN ÖNÜNDEKİ EN BÜYÜK RİSK: SİYASİ İRADENİN KAYBOLMASI
Özdemir Bayraktar’ı ebedi seyahatine uğurlarken, onun temsil ettiği misyonu korumak, kollamak ismine birtakım soruların peşine şimdiden düşmek gerekiyor.
Örneğin, Savunma Sanayiinde yakalanan bu ivmenin hangi durumlarda tökezleyebileceği, derde girebileceği soruları üzerinde baş yormak hayati bir değer taşıyor.
Geçmişte, bu tökezlemelerin bir epeyce örneği yaşandı ve bu örnekler, bu biçimde mevzular günümüzde açıldığında ibretlik hadiseler olarak anılıyor.
(Örneğin iki Nuri’nin -Demirağ ve Killigil- hikâyesi)
Günümüzde savunma sanayii alanında yakalanan bu ivmenin ardında kuvvetli bir siyasi irade var.
Bir örnek vereyim:
Bu işlerle yakından ilgilenenler, bugünkü kazanımların başlangıç anı olarak, 2004’te, Tayyip Erdoğan’ın başbakan olarak başkanlık ettiği Savunma Sanayii İcra Komitesi’nde alınan kararları gösteriyor.
Tank, taarruz helikopterleri ve insansız hava araçlarıyla ilgili çeşitli ihalelerin iptal edildiği o görüşmeden daha sonra yapılan açıklamadan küçük bir alıntı yapalım mı?
‘’Söz konusu projeler için ulusal imkanların azami kullanması ile yurtiçi üretimi ve özgün tasarımı temel alan yeni tedarik modellerinin oluşturulmasına ve Türk Silahlı Kuvvetleri muhtaçlıklarının bu modeller çerçevesinde karşılanmasına, bu çalışmalarda yerli-yabancı ortak teşebbüsleri, yurtiçi firmalarımızın daha aktif olabilmelerini sağlayacak imkanların hazırlanmasına karar verilmiştir.’’
O günden bugüne bakınca bu açıklamadaki sözler özgüven patlaması olarak görülebilirdi.
Lakin bugünden o güne bakınca “Ne büyük bir karar alınmış” diye düşünüyorsunuz.
İSMAİL DEMİR: SİYASİ İRADE OLMAYINCA NE KADAR DÜZGÜN OLURSANIZ OLUN, ÖNÜNÜZ TIKANIYOR
Geçen Pazar günü Kanal 7’de yaptığımız programda Cumhurbaşkanlığı Savunma Sanayii Lideri Prof. Dr. İsmail Demir’le bu bahisleri da konuştuk.
Kendisine birbiriyle bağlı iki kritik soru sordum.
Bu sorularımı tane tane, her bir sözünü evvelde zihninde tarttığını belirli edecek biçimde cevapladı.
Aktarıyorum:
– Türkiye’de bir iktidar değişikliği olsa, bu projeler ne olur? Telaşlı misiniz?
– Savunma Sanayii’nin ulusal bir mevzu olduğunu, bel altı vuruşlar için mazeret edilmemesi gerektiğini daima söylüyoruz. Söylememize karşın bunu daima yapıyorlar. bir daha, Savunma Sanayii’ndeki gelişmede en kıymetli faktör, siyasi irade. Cumhurbaşkanımız bu mevzudaki kararlılığı tekraren vurguladı. Bu kararlılığın yerine öbür bir şey geçerse tabi ki, bütün bu gidişatla ilgili kıymetli kayıplarımız olur. esasen geçmişte biz bunu gördük. Genelde ağır endüstride ödenen bedeller. Nasıl alay konusu oldular. Başta merhum Erbakan olmak üzere. Onun söylemiş oldukleri nasıl uçuk bulundu? Nuri Demirağ’ları, Vecihi Hürkuş’ları, düşünürseniz…
Siyasi irade olmayınca, teknik olarak, yapabilirlik olarak ne kadar düzgün olursanız olun, önünüz tıkanıyor.
O açıdan siyasi iradenin savunma sanayiinde ulusal bir bahis olarak ele alınmasının kıymetini tekrar vurgulamak istiyorum.
O açıdan o alanda ortaya çıkabilecek bir zafiyet, Türkiye’yi de büyük zafiyete uğratır.
– Pekala, yalnızca bu niçinle Türkiye’nin önünü kesmek için, savunma sanayii alanında Türkiye’nin merhale kat etmesini engellemek için iktidar değişikliği isteyenler olabilir mi?
– Tabi ki… Yani, olabilir değil, var. Siyasi ortam bu biçimde iken bile, yandan, beriden, öteden, sağdan soldan birebir şeyleri yapmak isteyenler var ki, şayet, öteki bir şey olsa fazlaca daha farklı şeyle olur.
Bu kelamların üstüne şu iki soruyu da orta yere bırakalım:
Türkiye’nin muhalefet partileri, bu bahiste niye hiç konuşmuyorlar?
İktidara gelmeleri halinde savunma sanayiindeki yerli/milli siyasetlere dair nasıl bir tavır sergileyeceklerini açıklamaktan niye ısrarla uzak duruyorlar?
KAYNAK: YENİ ŞAFAK