Şehre gelenler sadece insanlar değil. Çok sayıda sürünen hayvan da dahil olmak üzere, giderek daha fazla sayıda vahşi hayvan kentsel bölgelerde kendilerini evlerinde hissediyor.
Aslında şehir hayvanlar için ideal bir yaşam alanı değil – çok az yeşil, çok fazla asfalt, gürültü ve telaş. Bununla birlikte, bazı türler yavaş yavaş şehirlerimizi fethediyor. Örneğin tilkiler, yaban domuzu ve rakunlar, kentsel çöp kutularında kolayca yiyecek bulabilirler ve onu aramak için ormanda zahmetli bir şekilde dolaşmak zorunda kalmazlar.
Bununla birlikte, kentsel koşullara giderek daha fazla uyum sağlayan sadece memeliler değildir. Bazı ürpertici sürüngenler de beton ve yeşil alanlar arasında rahat eder ve hatta yeni yuvalarının koşullarından faydalanır.
Innsbruck Üniversitesi’nden Frontiers in Ecology and Evolution dergisinde yayınlanan yeni bir araştırmaya göre, bunlar arasında sinekler, kabuk bitleri, yaprak bitleri, yaprak zararlıları ve yengeç örümcekleri yer alıyor.
Kentsel alanlarda bazen bir türden daha fazla hayvan
Bir örnek: Değişken yengeç örümceği, tam adını vermek gerekirse, çoğu örümcek türünün aksine ağ yapmaz. Barınma için bir ağa bağımlı olmadığı için kentte geniş bir yaşam alanı bulur. Araştırmaya göre eklembacaklılar da şehirlerin ağaçlarında ve çalılıklarında kendilerini giderek daha rahat hissediyorlar.
Bilim adamları, küçük hayvanların yaşam alanlarına ek olarak, şehirleşme derecelerini de kaydettiler – örneğin, zeminin ne kadar kapalı olduğu veya bulundukları yerin şehir merkezinden ne kadar uzakta olduğu. İlginç bir keşifte bulundular.
Bazı eklembacaklılar için, sayılan bireylerin sayısı, artan kentleşme derecesi ile birlikte arttı. Araştırmacılar bunun sebebinin şehirdeki çalılıklarda daha yüksek bir besin konsantrasyonu olduğundan şüpheleniyorlar.
Kentleşme biyoçeşitlilik için kötü
Giderek daha fazla sayıda hayvan türünün şehirlerde kırsal kesimden daha fazla evlerinde hissetmesinin de bir dezavantajı var. Bilim adamlarına göre, bazı türlerin kentsel bölgelerde hayatta kalma başarısı, çok sayıda başka türün yok olmasıyla dengeleniyor.
Örneğin kentleşme, özellikle yeşil alan olmadığında ve ağaçlar birbirinden çok uzak olduğunda, ağaçlarda yaşayan kanatsız türleri dezavantajlı duruma getiriyor. Bunun da şehrin ekolojik ağı üzerinde, örneğin bu tür böceklerle beslenen ötücü kuşlar üzerinde bir etkisi vardır.