Kardinal Dışişleri Bakanı Tarcisio Bertone bu kez bundan pek hoşlanmadı. Ama Vatikan’ın Kutsal Saraylarının üst katlarında kimse bundan açıkça bahsetmeye cesaret edemiyor çünkü XVI. Todi’de yapılan tanıtım raporu Kardinal Angelo Bagnasco, Katoliklerin siyasetteki rolü üzerine aynı derecede hevesle beklenen konferansta.
Bertone’nin çevresi günlerce kibarca, Tiber ötesindeki çok az kişinin, siyaset hakkında konuşmak için çağrılan laik Katoliklerin bir toplantısında CEI başkanının duyurulan varlığını takdir ettiğini belirtmişti. Kibar ama dakik, Curia monsenyörlerinin konseylerinde tam olarak yakalanmış, çünkü son haftalarda Bagnasco’nun Todi’deki varlığı resmen ilan edildiğinde Dışişleri Bakanlığı’na fiilen bir oldubitti sunulmuştu. Pek çok gözlemci tarafından eski DC modeline göre yeni bir parti birleşmesi kurma sürecinin başlangıcı olarak görülen bir atama. Papalık hiyerarşileri ve hatta İtalyan Piskoposluk Konferansı’nın birçok kesimi tarafından, özellikle de İtalyan piskoposlarının eski başkanı ve şu anda CEI Kültür Projesi’nin yetkili başkanı Kardinal Camillo Ruini’nin hala etkisi altında olanlar tarafından arzu edilmeyen bir olasılık. Vatikan’ın işaret ettiği bir şey, Papa Ratzinger’in genellikle Katolikleri Kilise için değerli değerlerin tanıtımı için siyasi sahnede daha fazla yer almaları ve “kamu yararı” için çalışmaları için yerleştirmeye teşvik etmesidir. Başka bir şey de – Kardinal Bagnasco’nun Todi’de yaptığı gibi – “yalnızca Katolik hareketlerin ve derneklerin liderleriyle değil, aynı zamanda siyasi savunucular, çeşitli partilerden parlamenterler, sendikacılar, iş dünyası temsilcileriyle de bir araya gelmek, izlenim vermek geleceğe yönelik bir siyasi çizgi vermek istemenin” kim bilir hangi projeler için mümkün olduğu.
Belki de CEI başkanına, “bariz” bir profille, konuşmanın ana noktasının “olmayanların” acı sonuna kadar savunma olduğu bir açılış konuşması yapmasını öneren çekingenlikler ve üstü kapalı eleştiriler. Kendini böyle gören her Katolik’in başvurması gereken yaşam, aile, okul gibi “pazarlık edilebilir değerler”. Papalık Curia gözlemcileri arasında “açık” olarak değerlendirilen ve sonuçta Papalık Dışişleri Bakanı’nın işbirlikçileri hatırlatmaktan asla yorulmayan – kurumlarla ilişkilerden sorumlu olan Kardinal Bertone’u daha fazla rahatsız etmeyen bir konuşma. Kardinal’in, Bagnasco’nun OAG’nin zirvesine yükselişinden bir gün sonra yazdığı ünlü mektupta hatırladığı gibi, sosyo-politik politikalar.
Bertone’nin çevresi günlerce kibarca, Tiber ötesindeki çok az kişinin, siyaset hakkında konuşmak için çağrılan laik Katoliklerin bir toplantısında CEI başkanının duyurulan varlığını takdir ettiğini belirtmişti. Kibar ama dakik, Curia monsenyörlerinin konseylerinde tam olarak yakalanmış, çünkü son haftalarda Bagnasco’nun Todi’deki varlığı resmen ilan edildiğinde Dışişleri Bakanlığı’na fiilen bir oldubitti sunulmuştu. Pek çok gözlemci tarafından eski DC modeline göre yeni bir parti birleşmesi kurma sürecinin başlangıcı olarak görülen bir atama. Papalık hiyerarşileri ve hatta İtalyan Piskoposluk Konferansı’nın birçok kesimi tarafından, özellikle de İtalyan piskoposlarının eski başkanı ve şu anda CEI Kültür Projesi’nin yetkili başkanı Kardinal Camillo Ruini’nin hala etkisi altında olanlar tarafından arzu edilmeyen bir olasılık. Vatikan’ın işaret ettiği bir şey, Papa Ratzinger’in genellikle Katolikleri Kilise için değerli değerlerin tanıtımı için siyasi sahnede daha fazla yer almaları ve “kamu yararı” için çalışmaları için yerleştirmeye teşvik etmesidir. Başka bir şey de – Kardinal Bagnasco’nun Todi’de yaptığı gibi – “yalnızca Katolik hareketlerin ve derneklerin liderleriyle değil, aynı zamanda siyasi savunucular, çeşitli partilerden parlamenterler, sendikacılar, iş dünyası temsilcileriyle de bir araya gelmek, izlenim vermek geleceğe yönelik bir siyasi çizgi vermek istemenin” kim bilir hangi projeler için mümkün olduğu.
Belki de CEI başkanına, “bariz” bir profille, konuşmanın ana noktasının “olmayanların” acı sonuna kadar savunma olduğu bir açılış konuşması yapmasını öneren çekingenlikler ve üstü kapalı eleştiriler. Kendini böyle gören her Katolik’in başvurması gereken yaşam, aile, okul gibi “pazarlık edilebilir değerler”. Papalık Curia gözlemcileri arasında “açık” olarak değerlendirilen ve sonuçta Papalık Dışişleri Bakanı’nın işbirlikçileri hatırlatmaktan asla yorulmayan – kurumlarla ilişkilerden sorumlu olan Kardinal Bertone’u daha fazla rahatsız etmeyen bir konuşma. Kardinal’in, Bagnasco’nun OAG’nin zirvesine yükselişinden bir gün sonra yazdığı ünlü mektupta hatırladığı gibi, sosyo-politik politikalar.